Een streng dieet is het recept voor eetbuien
De zwakste schakel
Vandaag is het alweer dag 29 van mijn ’12-Weekse Lief Zijn Voor Mezelf Challenge’ .
Ik heb net meegedaan aan mijn derde crossfitles en ik ben letterlijk de zwakste schakel. We moesten vandaag in tweetal een circuit doen en de persoon die met mij mee moest doen, moest de hele tijd op mij wachten omdat ik zo langzaam was. Ik was aan het hijgen en fluiten als een stoomtrein, was zo rood als een kreeft!
Dus het was super pittig en het voelt gewoon super kut om de slechtste te zijn. Anderzijds vind ik het juist motiverend.
Zelfacceptatie in plaats van demotivatie
Ik ben pas 4 weken bezig en ik ga ervan uit dat mijn kracht en conditie wel beter worden. Het is alleen zo confronterend om te merken hoe slecht mijn conditie is. Ik merk dat het feit dat ik de zwakste ben, er wel voor zorgt dat ik getriggerd word. Toen ik net uit de gym kwam heb ik gelijk even mijn oefeningen gedaan om weer terug te komen bij mezelf. Om er oke mee te zijn dat ik op dit moment de zwakste en de dikste ben in de gym. Dit zorgt ervoor dat ik niet opeens heel krampachtig ga diëten, want dat is niet het doel in deze challenge.
Ik wil juist 12 weken heel goed voor mezelf zorgen, eetbuivrij te leven. Niet om af te vallen of fitter te worden. Als dat een bijdoel is, dan is dat fantastisch, maar het is niet de belangrijkste doelstelling. Ik ben heel veel aan het bewegen, mediteren en ademen en voel me daardoor heel goed. Dat is dan ook het resultaat van het goed voor jezelf zorgen.
Geen geraffineerde suikers, geen eten meer uit pakjes, etc., dus ik weet zeker dat ik verschil ga merken. En op het moment dat dat kleine zelfkritische stemmetje weer komt opzetten, ga ik de onzekerheid aan en verwerk ik de negatieve gedachtes, zodat zij geen grip op me krijgen.
Een rustmoment is even belangrijk als fanatiek sporten
Dag 30, en weer super vroeg uit de veren om te gaan sporten. Maar ik had zoveel spierpijn, dat ik heb besloten om dat niet te doen, omdat dat niet lief is voor mezelf.
Dus ik heb heel rustig gewandeld en yoga gedaan. Gisteren heb ik die crossfitles gedaan en omdat ik dat in groepsverband deed, ging ik nog meer tot het uiterste. Ik heb dan ook bewegingen gedaan die ik nooit eerder heb gedaan, zoals veel springen. Mijn kuiten zijn helemaal verzuurd en ik heb extra veel moeite met de trap af te lopen.
Ik zorg voor afwisseling in mijn sporten. Daarbij moet je denken aan bijv. crossfitten, yoga, skeeleren, wandelen, etc.
Elke dag sporten houdt de eetbuien weg
De reden waarom ik elke dag sport is, omdat het super goed is voor je brein. Ik geloof dat 80% van een eetbuivrij leven, de chemie in je brein is. Door sporten voorzie je jouw brein van voedingsstoffen, zoals zuurstof, serotonine, dopamine, endorfine (geluksstofjes). Die stoffen zijn onwijs belangrijk als je eetbuien wilt voorkomen. In mijn hele anti-eetbui lifestyle, ben ik dan ook bezig om continu mijn brein te optimaliseren, zodat ik geen tekorten heb en eetbuien krijg.
De invloed van ontstekingsreacties op je brein
Sporten zorgt er ook voor dat je chronische ontstekingslevels omlaag gaan.
We hebben allemaal continu ontstekingsreacties in ons lichaam, zoals tijdens het herstellen van cellen in ons lichaam. Hoe hoger het niveau van ontstekingslevels, hoe meer problemen je krijgt, zoals hoofdpijn, haarbreuk, en vermoeidheid.
Één van de grootste problemen met die ontstekingsreacties is, dat ze ten eerste de opname van voedingsstoffen in je darmen beinvloeden. Je kunt namelijk wel heel goed eten, maar als de voedingsstoffen in je darmen niet goed worden opgenomen, dan heb je er natuurlijk niks aan.
Ten tweede, beinvloeden ontstekingsreacties de productie van je neurotransmitters. Dat zijn chemische stofjes in je brein die je gedrag beïnvloeden. Deze raken uit balans en produceren minder stofjes dan dat je brein nodig heeft, waardoor je sneller vervalt in eetbuien.
Als je gaat sporten, dan helpt dat op verschillende manieren om gezonder te worden en eetbuien te voorkomen. De challenge is dan wel om sporten niet te gebruiken als excuus om te gaan snaaien.
Kortom, mijn advies is, zorg voor beweging. Het maakt niet uit wat je doet, al ga je de ramen lappen. Zorg dat je ten minste een uur per dag beweegt.
Wat wilt je brein nou echt wanneer je een eetbui voelt aankomen?
Het is nu het einde van mijn werkdag en ik heb even een moeilijk momentje.
Nadat ik vanochtend heb gecrossfit, heb ik een infodag gegeven voor nieuwe studenten over hoe psychologie werkt. Daarna twee clienten gehad en het is inmiddels half zes.
Door de drukte heb ik vanmiddag te weinig tijd gehad om goed te lunchen. Ik merk nu dat ik moe ben en geen zin heb om te koken. Ook moet ik waarschijnlijk lang naar huis rijden, want er staat file.
Als ik namelijk direct naar huis rij, moe thuis kom en nog moet gaan koken, dan wordt het heel lastig om voordat ik ga koken niet te snaaien.
Helaas kom ik erachter dat de ingredienten voor de anti-eetbui shake bijna op zijn en ik niet genoeg heb voor 1 portie.
Hoe ga ik nou om met zo een moeilijk moment?
Ik geloof in mind over matter. Een eetbui in zichzelf is niet slecht. Het is een signaal dat je behoefte hebt aan iets. Je hebt een eetbui omdat je op een andere manier niet die behoefte in jezelf vervult.
Wat ik dan doe is, even mn ogen dicht doen en proberen te voelen wat het is waar ik echt naar verlang.. want het gaat niet echt over eten. Calorie wise gezien, heb ik nu absoluut calorieën nodig. Ik heb heel zwaar getrained en ik heb misschien 600 calorieën ingenomen over de hele dag. Het is half 6 en het is vrijwel zeker dat de caloerieën die ik heb genomen nu verbrand zijn. Mijn lichaam heeft nu wel voeding nodig. En ja, ik heb genoeg vet om weken op te teren, maar ik merk dat mn concentratie nu minder is. Ik doe mijn ogen dicht en ik ga voelen bij mezelf, wat het is dat nu echt bij mij speelt. Ik voel me warm en oncomfortabel. Wat ik voel is, dat ik behoefte heb aan rust en vrijheid.
In connectie zijn met jezelf
Ik weet dat ik niks van buitenaf hoef te doen, om me te verbinden met een gevoel van rust en vrijheid. Op het moment dat ik mezelf kan verbinden met mijn innerlijke gevoel en dat ik echt gecentered ben, dan voel ik die rust en vrijheid en weet ik dat ik honger heb, punt. Ik ga helemaal niet dood.
Dat als je bij jezelf merkt dat je brein met eten bezig is, om even een moment voor jezelf te nemen en je af te vragen waar je op dat moment behoefte aan hebt.
Heb je dat ook, dat het dan vaak toch niet om het eten gaat?
Laat het mij weten in het commentaarveld hieronder.
Je hebt niet altijd alles onder controle
Wat een bizarre dag. Alles wat fout kan gaan, gaat fout. Ik was om 5 uur opgestaan om te trainen en het was dit keer heel lastig om wakker te worden. Eenmaal opgestaan deed ik dan ook de meeste stomme dingen. Morste koffie over mijn hele aanrecht, mijn anti-eetbui shake in mijn gymtas gestopt zonder deze goed dicht te draaien, dus mijn hele tas met kleren zat vol van de shake! Mijn honden hebben ook nog eens overgegeven in de auto.Kortom, het was een suffe ochtend.
Ondanks deze gekke ochtend, voel ik me goed en helemaal niet chagerijnig. Ik ben natuurlijk 5 weken consequent bezig met mediteren, oefeningen en goed eten. En ik merk dat dat een goede impact heeft op mijn humeur, energieniveau en mijn vermogen om te incasseren en te blijven lachen wanneer alles mis gaat.
– Voel je je ook schuldig wanneer je nee zegt?
– Sta je makkelijk voor andere mensen klaar en zet je jezelf en je behoefte op de tweede plaats?
Laat het mij in het commentaarveld hieronder weten.
Kun je aankomen door koffie?
In tegenstelling tot gisteren, werd ik vandaag super uitgerust en nog vóór mijn wekker afging wakker. Ik begin mijn dag met mijn ‘Gouden koffie’. Wil je zien hoe ik mijn Gouden koffie maak, check dan het filmpje op mijn Youtube kanaal.
Ik drink niet meer dan 1 kopje koffie per dag en dat doe ik alleen doordeweeks, voordat ik ga trainen. De reden waarom is, omdat koffie zorgt voor een stijging van je cortisol waarden.
Elk lichaam reageert anders op het stress hormoon
Er zijn verschillende studies gedaan hierover. Er zijn namelijk mensen die er anders op reageren. Sommige mensen vallen bijv. af als ze veel stress hebben. Ik ben een persoon dat juist aankomt van stress en cortisol is dat stress hormoon . Daarnaast is het zo dat als je te vaak koffie drinkt, wordt je lichaam resistent tegen koffie en is het effect van het drinken van koffie minder. Dat oppeppende gevoel dat koffie geeft wordt minder en ook daarom kies ik ervoor om het niet te vaak te drinken.
Wat ik ook merk is dat ik vroeger koffie echt nodig had om door de dag heen te komen, omdat het me energie gaf. Maar nu heb ik zoveel energie door mijn eetgedrag, meditatie en de oefeningen die ik doe. Dus nu heb ik koffie niet meer nodig om wakker te worden en mijn energie level is door de hele dag heen constant.
Liefde voor jezelf vereist ook soms extra zelfzorg
Vandaag even naar de manicure geweest. Ik geloof dat lief zijn voor jezelf en zelfliefde synoniem is aan zelfzorg. Dus vandaag toch even een moment genomen om te tuttebellen en mijn nagels te laten doen.
Als ik me vroeger niet goed voelde, dan reflecteerde mijn spiegelbeeld mijn zelfbeeld. Zelfs als je gewoon een dipje hebt en je doet je best om voor jezelf te zorgen, dan beïnvloedt dat ook hoe je je voelt.
Daarom is het belangrijk om ten alle tijden goed voor jezelf te zorgen, vooral lief te zijn voor jezelf en te genieten. De balans en het gevoel van vrijheid en niet het demonificeren van bepaalde dingen is super belangrijk. Dus wil je een keer alcohol drinken, taart of bitterballen eten? Doe dat bewust, met mate en geniet ervan!
Afvallen draait niet om diëten
Jezelf ontzien van dat wat je lekker vindt is niet lief zijn voor jezelf. Het genieten, sociale dingen doen kan heel goed parallel staan naast het goed voor jezelf zorgen.
IK hoop dat ook dat ik met deze 12-weekse challenge jullie kan inspireren om vrij te zijn en niet meer met strenge regels te leven. Als je namelijk niet met regels leeft zoals, ‘vandaag mag het wel en morgen niet’, dan hoef je ook geen afscheid te nemen van wat je lekker vindt.
Sta jezelf toe om te genieten, want het ontspannen en genieten draagt bij aan jezelf lekker in je vel voelen en gezond zijn.
Waarom wilt je brein snaaien als je op dieet bent?
In de afgelopen week heb ik een aantal momenten gehad waarin het allemaal niet soepel ging en daarbij heb ik laten zien hoe ik daarmee omging. Ik geloof echt dat je brein het allerbelangrijkste is als je een eetbuivrij leven wilt creeeren.
Waarom werkt diëten niet?
Dat komt omdat diëten regels kent. Er zijn momenten waarop je wel en niet mag eten, dingen die je wel en niet mag eten…Of er zijn hoeveelheden waaraan je moet houden.
Deze regels zorgen ervoor dat je geobsedeerd raakt door de dingen die je niet mag eten.
De beperkingen van ‘Ik wil NIET’
Hoe ironisch is het dat hoe harder je probeert iets niet te doen, hoe meer je eraan denkt om het te doen. We raken geobsedeerd door wat we niet willen.
Hoe komt dit?
Je brein kan namelijk het woordje ‘NIET’ , niet verwerken.
Alles waar je je focus aan geeft, krijgt je aandacht.
Bijvoorbeeld, als je een nieuwe auto koopt, dat je dezelfde soort auto dan opeens overal ziet rijden. Dit komt omdat je focus op die auto is gericht.
Als ik je nu bijvoorbeeld vraag om je aandacht op je voeten te richten. Voel eens hoe die nu op de grond staan. Staan zij beide gelijk op de grond? Is de druk in je beide voeten gelijk?
Nu word je dus bewust van je voeten, terwijl je dat eerst niet was. Dat deel van je brein, RAS, bepaalt wat er wordt gefilterd en wat er bij jou bewust binnenkomt.
De samenwerking tussen RAS en het prefrontale-cortex
Het RAS is een bundel neuronen bij de hersenstam die filters creëert om te bepalen wat voor ons belangrijk is uit alle duizenden prikkels.
Dus als jij tegen jezelf zegt: ‘Ik mag geen slecht eten, dan creëert jouw RAS een filter voor slecht eten. En dat is waar het helemaal fout gaat. Want op het momnet dat ‘slecht eten’ in jouw RAS terecht komt, dan is ‘slecht eten’ dus waar jouw RAS zich op focussed.
Het zorgt ervoor dat jouw RAS net buiten je bewustzijn steeds bezig is met het vermijden van ‘slecht eten’.
Dit gaat compleet automatisch en onbewust.
Wat doet je bewuste zelf?
Ondertussen probeert jouw prefrontale-cortex (je bewuste zelf) de aandacht te verleggen door aan andere dingen te denken en dat kost veel energie. Zoals, ik ga vandaag ‘goed eten’; salade, komkommer, paprika met humus, etc.
Maar ‘slecht eten’ zit nog steeds in jouw filter en focus. Normaal werken de prefrontale-cortex en je RAS samen. Hierbij moet je denken aan dat je in de supermarkt loopt en denkt; ik ben hier alleen om salade te kopen en NIKS anders. Dit is je prefrontale-cortex die je gedrag probeert te reguleren.
Je RAS scant ondertussen in je onderbewustzijn naar tekenen van ‘slecht eten’. Totdat je opeens slecht eten ziet. En dan komt het in je bewustzijn naar boven en denk je;’Shit, Tony’s chocolony is in de aanbieding! Dit mag ik niet! Pas op! Pas op voor de chocola!’
Op het moment dat je ‘slecht eten’ als filter in je RAS hebt opgeslagen, dan ziet je RAS dat als een gevaar. En dat is prima als je genoeg aandacht en energie hebt.
Dan herkent je prefrontale-cortex namelijk dat je RAS aan het doorslaan is. Vervolgens wordt je zelfregulatie geactiveerd en realiseer je jezelf dat je niet persee trek hebt in de chocola die in de aanbieding is.
Het perfecte recept voor een eetbui
Op het moment dat jouw prefrontale-cortex niet goed functioneert, zegt jouw brein: ‘IK WIL NU ETEN!’. Daar kunnen heel veel redenen voor zijn. Bijv. omdat je afgeleid bent, zoals tijdens het tv kijken, facebooken, aan de tel, met je gedachten ergens anders zijn. Het kan ook zijn dat je emotioneel bent, teleurgesteld en afgewezen of eenzaam voelt.
Of moe bent, of aangeschoten of gestressed bent. Als dat gebeurt, dan activeert jouw RAS dat alarm maar dan gaat je zelfregulatie niet aan. Dus is een slecht functionerende prefrontale-cortex en een geobsedeerde ras, het perfecte recept voor een waanzinnige eetbui.
Wat gebeurt er in je brein als je begint te snaaien?
Zodra je begint met snaaien, dan wordt je RAS pas echt wild. Je denkt dan, maar ik mag geen ‘slecht eten’ en je herinnert je alle dingen die slecht zijn, dingen die je niet mag, zoals donuts, chips, pizza. Het resultaat is dat je compleet geobsedeerd raakt.
Juist door die ‘Nee’ gedachte wordt de focus van je RAS steeds groter. Je blijf aan al dat ‘slechte eten’ denken. Hierdoor gaat je bloedsuiker omlaag om je voor te bereiden op een eventuele overdosis aan suiker die je tot je gaat nemen. Al die beelden van slecht eten gaan door je brein heen. Waarop je brein denkt, als we dit zo gaan eten dan gaan we knock-out van de suiker, dan kunnen nu maar beter die bloedsuiker omlaag brengen om ons voor te bereiden. Ondertussen is er een klein stemmetje dat denkt, maar ik ben toch op dieet? Op dat moment ontstaat er een conflict tussen je jouw prefrontale-cortex en de hersenstam waardoor je stress ervaart.
Wat gebeurt er in je lichaam als je stress hebt?
Dan gaat je hartslag omhoog, je gaat sneller ademen, de bloedtoevoer naar je spieren, longen en hart wordt vergroot. Daardoor vermindert de bloedtoevoer naar je prefrontale-cortex, waardoor je geen toegang meer hebt tot je wijze zelf.
Twee uur later zit je onderuit gezakt met een verschrikkelijk gevoel van walging. Je denkt, stomme trut! Hoe heb je jezelf nou zo laten gaan. Je weet toch dat dat niet goed voor je is?!
De oplossing is acceptatie:
Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Wil je leren hoe je voor acceptatie zorgt? Zorg dan dat je mij volgt, want veel van mijn filmpjes gaan daarover.
Morgen begin ik een live Eetbuivrij leven challenge van 5 dagen. Daarbij krijg je elke ochtend een videocall van mij, waarin we nog verder op deze materie in gaan. Dit is geheel kosteloos, dus doe lekker mee.
